Tam 19 ay emzirdim,çok şükür. Doğum yapana kadar her memesi olanın açıp şakir şakır rahatça emzirdiğini sanan ben, menüde ne kadar problem varsa hepsinden biraz yaşadım ve biraz afalladım. Zaten prematüre doğan bebeğimin çenesi titreye titreye ememesinden tutun da, mastitler, sağmalar, yetmemeler vs. Çok zor oldu, çok ağladım, çok uğraştım. Hiç istemedim ama mama takviyesi yaptım. Bunu yaparken kendimle,eşimle ve gerekli gereksiz herkesle savaş verdim. Kimisi yap dedi kimisi yapma.
Bir anne emzirmeye başladığı andan itibaren ,diğer birçok şeyde olduğu gibi , herkes karışır. Bunun ülkesi,kültürü yok!
Öyle tutma,böyle yapma,onu yeme bunu ye,sütun yetiyor mu?,şu saatte emzirme,gak dese emzir guk dese emzir,sadece anne sütü ver! , sütün yetiyor mu?,mama ver doymuyor, gece emzirme, emzirerek uyutma, daha çok emzir rahat uyur, sütün az mı acaba? , burda emzirme erkek var, tuvalette emzirme odamız var (kokulu ve çok hijyenik!) , yeter ne çok tuttun memede, sütün yetiyor mu?, zartzurt çayı iç iyi gelirmiş, e kaç aylık oldu hala mı emiyo, sütün yetiyor mu?, emziriyosun ondan gece uyanıyor,anne sütü şart daha çok emzir,hep emzir!
Çeneniz kopsun ulan! Bırakalı 5 ay oldu hala atamadım bu lafları kafamdan.
Herkese inat direndim, tam 19 ay emzirerek uyuttum, hayır gece uyanmadan uyuyordu, evet sütüm yetmedi ama soranların hiçbiri de al biraz da burdan ver demedi. Elle müdehale de gördüm, çok daha ilginç teklifler de! Otobüs durağı dahil heryerde emzirdim.Bir laf eden olmadı, bazen keşke olsa da cevap versem dediğim de oldu, içten içe temiz bi kavga edesim vardı demek.
Benden sonra etrafımda doğum yapan çok arkadaşım da oldu. Kimisi gürül gürül emziriyor, kimisi direk mama verdi. Kimseye de ,onlar birşey sormadıkları sürece, ağzımı açıp şöyle yap/yapma demedim. Çok zor olmadı, sadece ağzımı kapalı tuttum. İki dudağımı birbirine yapıştırdım yani. Ha ağzımı açınca da annesi sensin ,elbette en iyisini sen bilirsin, içinden nasıl geliyorsa doğru odur diyebildim. Çok zor olmadı, valla!
Emzirme gruplarına gittim. O zaman anladım ki, birçok kadın emzirirken ucundan kıyısından ,ya da sürekli sıkıntı yaşıyor. Hemcinslerinden destek bu dönemde en büyük nimet. “Sadece anne sütü,olsen de mama yok” militanlarına rağmen çok iyi geldi o gruplara katılmak.
Öyle böyle 19 ay hem midesi,hem ruhu beslendi oğlumun. Sahneyi ineklere ve keçilere bıraktım. Ben de bu ineklik halinin bitişini çok özlediğim biralarla,şaraplarla kutladım. Zor işti, bitti.
Bütün emzirenlere birer kulak tıkacı yazıyorum, en yakın eczaneden temin ediniz!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder